ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΧΟΥΝΤΑ , ΕΞΕΓΕΡΣΗ , ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ , ΕΚΛΟΓΕΣ...

Λέξεις που μας θυμίζουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1972. Ας θυμηθούμε και ας γνωρίσουμε όλοι μαζί τις τραγικές στιγμές που έζησε η χώρα μας, με ένα σύντομο χρονικό για τις μικρές τάξεις του Δημοτικού. Ας θυμηθούμε τον αγώνα του λαού μας και των νέων μας, για τη λευτεριά, την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία !

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου του 1967 ο γαλανός ουρανός της Ελλάδας σκεπάστηκε με μαύρα σύννεφα σκλαβιάς μιας σκλαβιάς που δεν την επέβαλαν ξένοι κατακτητές, αλλά Έλληνες συνωμότες με τα όπλα που τους είχε εμπιστευθεί η πατρίδα για να την προστατεύσουν από τους εχθρούς της.

Έκαναν μαζικές συλλήψεις, δίκες και βασανιστήρια σε όσους εκδήλωναν αντίθεση στην τυραννία που εκείνοι ήθελαν να επιβάλλουν στον τόπο. Αυτή ήταν με λίγα λόγια η αποτρόπαιη εικόνα της τυραννίας του καθεστώτος της χούντας.

Ο αδούλωτος ελληνικός λαός όμως δεν υπέκυπτε. Με μια ατέλειωτη σειρά από αγωνιστικές εκδηλώσεις σε όλη την διάρκεια της δικτατορίας δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για μια συστηματική και συντονισμένη αντίδραση κατά του καθεστώτος.

Έτσι από το 1970 άρχισε η έκδοση βιβλίων και περιοδικών με θέμα τη δημοκρατία και τις ελεύθερες κοινωνίες όπου προβάλλονταν οι αξίες της ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Σημαντικότερες όμως ήταν οι ανοιχτές προκλήσεις από την μεριά της φοιτητικής νεολαίας με αποκορύφωμα τις εκδηλώσεις του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, που σήμανε και το τέλος της χούντας.

Ο Νοέμβριος του 1973 είναι ένας μήνας γεμάτος από σημαντικά γεγονότα.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973, πρώτη μέρα του Πολυτεχνείου. Το μεσημέρι η αστυνομία κυκλώνει το Πολυτεχνείο, ενώ οι φοιτητές ρίχνουν τα πρώτα συνθήματα «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», «Κάτω η χούντα», «Δημοκρατία».

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου: ΟΙ φοιτητές οργανώνουν τη ζωή και την δράση τους. Γίνονται συνελεύσεις. Ο πρώτος πολύγραφος αρχίζει να λειτουργεί.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου: Αρχίζει να λειτουργεί ο ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών: «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων...»

Όμως το τέρας του φασισμού έχει στη διάθεσή του όπλα, θωρακισμένα αυτοκίνητα και τανκ. Προσπαθεί να τρομοκρατήσει το λαό, να εξουδετερώσει τους ελεύθερους πολιορκημένους του Πολυτεχνείου.

Τα τανκ φτάνουν και το πρώτο απ' αυτά ορμά πάνω στη σιδερένια πόρτα και την κομματιάζει. Είναι δύο μετά τα μεσάνυχτα, ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου. Οι νεκροί του τριημέρου, νέοι και παιδιά οι περισσότεροι έφτασαν κατά τις επίσημες ανακοινώσεις τους δεκαπέντε (15). Άλλες όμως πληροφορίες τους ανεβάζουν σε πολύ περισσότερους.

Μπορεί η δικτατορία να μην έπεσε εκείνη την ίδια νύχτα της 17ης Νοεμβρίου 1973 όμως έδωσε σε όλους να πιστέψουν πως το τέλος ήταν πολύ κοντά.

Το έπος του Πολυτεχνείου τιμήθηκε και θα τιμάται όσο θα υπάρχουν άνθρωποι, γιατί ο άνθρωπος είναι γεννημένος να ζει ελεύθερος και το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο της Ελευθερίας.